Валянцін Тарас – беларускі паэт, крытык і перакладчык. Нарадзіўся ў сям’і мастака Яфіма Тараса. Падчас Вялікай Айчыннай вайны ў 13-гадовым гадовым узросце пайшоў у партызаны, быў байцом атрада «За Савецкую Радзіму» брыгады імя Чкалава. З канца 1944 года працаваў шліфавальшчыкам у Беларускай рэспубліканскай літаграфіі ў Гродне і адначасова вучыўся ў вячэрняй школе рабочай моладзі. У пачатку 1948 года вярнуўся ў Мінск, працаваў рознарабочым на Мінскай бісквітнай фабрыцы, вучыўся ў вячэрняй школе. У 1955-м скончыў аддзяленне журналістыкі філалагічнага факультэта БДУ. Працаваў у рэдакцыі газеты «Звязда», рэдактарам аддзела прозы часопіса «Неман».
У маі 1968 Валянцін Тарас быў звольнены з працы «за антысавецкія размовы». Быў адным з асноўных фігурантаў «справы Вакулоўскай» (на чыёй кватэры збіраліся літаратары, мастакі, журналісты, якія займалі крытычную пазіцыю ў адносінах да савецкага рэжыму). На працягу 8 гадоў Валянцін Тарас не друкаваўся, не дазвалялася здымаць фільм паводле яго сцэнарыя, не выпускалі за мяжу, нават да адшуканых пасля вайны блізкіх сваякоў.
З пачаткам перабудовы Валянцін Тарас найбольш працуе ў публіцыстыцы. А дэбютаваў ён вершамі ў 1948, пісаў на рускай і беларускай мовах. Аўтар зборнікаў паэзіі «Минска улицы родные», «Доверие», «Тревожная земля», «Две тетради», «Пазіцыя» і кніг аповесцей і апавяданняў «Первая молния» «Ни минуты раскаяния», «Под созвездием Льва», «Прощальные костры», «Размышление», «Дань времени», «Колеры». Аўтар мемуараў «На выспе ўспамінаў».
Аўтар літаратурна-драматычнай кампазіцыі і тэкстаў большасці песень для канцэртнай праграмы «Праз усю вайну» ансамбля «Песняры». Апавяданне «Незвычайная смерць» экранізавана на Кіеўскай кінастудыі імя А. Даўжэнкі. На кінастудыі «Беларусьфільм» па яго сцэнарыях зняты дакументальныя стужкі «Жаўрукі ляцяць на Палессе», «Праз усю вайну», «Зорка Максіма», «Наш Пімен», «Вяртанне ў першы снег», некалькі мультыплікацыйных фільмаў. У 1974 на Беларускім тэлебачанні пастаўлена тэлевізійная п’еса «Не загасі свечку».
Для тэатра імя Я. Купалы пераклаў п’есы І. Жаміяка «Мес’е Амількар» і «Дракон» Я. Шварца. У перакладах В. Тараса на рускую мову выйшлі кнігі У. Нядзведскага «Хлопцы из второго корпуса», С. Гаўрусёва «Отправление в полет», Г. Г. Маркеса «Осень патриарха», апублікаваны асобныя пераклады паэзіі Ф. Багушэвіча, Я. Купалы, Я. Коласа, М. Танка, У. Хадыкі, Р. Барадуліна, М. Стральцова, прозы К. Чорнага, Я. Брыля, В. Быкава, М. Стральцова, А. Асіпенкі і інш. Лепшыя пераклады беларускай паэзіі змешчаны ў зборніку «Запах меда».
Валянцін Тарас узнагароджаны ордэнам Айчыннай вайны II ступені, медалямі.
Бібліятэка каледжа
